Tardes con Margueritte, de Marie-Sabine Roger (Duomo, 2009)
Recomendei este libro a ducias de persoas diferentes ao longo do tempo e sempre triunfou. Nunca houbo alguén a que non lle encantara. De feito, normalmente é o libro que escollo para recomendar á xente que non ten o vicio da lectura aínda inoculado no corpo.
Quizais porque se trata dunha historia alegre, profunda, e intelixente, escrita cunha prosa fluída: un verdadeiro pracer de lectura. E que, a maiores, trata sobre o amor á lectura e aos libros. E que o ten todo!
Germain ten corenta e cinco anos, é case analfabeto, fillo pouco querido e escolar humillado, e pasa o tempo facendo chapuzas e cultivando unha horta. Desconfía daqueles que estudaron, dos libros e das palabras complicadas. Pero unha tarde coñece no parque a Margueritte, unha ancián que sempre senta no seu banco favorito e comparte pasatempo: contar paxaros.
Entre eles nacerá unha xenerosa amizade. Margueritte é culta, e lle propón ler un libro en voz alta. Germain, por educación, acepta, e así descobre o mundo dos libros, a maxia da lectura e as deliciosas tardes que pode pasar en compaña de Margueritte.
Unha lectura deliciosa.
Biblioteca do Porriño 